Demokracja wrogiem demokracji, czyli męskość, szantaż i machanie flagą

💰💰💰 Możecie nam postawić kawę: https://buycoffee.to/kroniki

💰💰💰 Albo wykupić subskrypcję w portalu Patreon: /kronikiodchodzeniaodrozumu

Witajcie na Kronikach Odchodzenia od Rozumu! Dziś omawiamy pojęcie demokracji oraz emocjonalną huśtawkę, która podszywa się pod demokrację. Nie omawiamy oskarżeń, które nie zostały potwierdzone.

00:35 Demokracja przedstawicielska i rola pluralizmu poglądów w jej obrębie. Czy demokracja zawsze oznacza postęp (w oświeceniowym sensie)? Czy ustroje niedemokratyczne zawsze są pogrążone w stagnacji? Zewnętrzne czynniki wpływające na proces demokratyczny lub go uniemożliwiające.

11:00 Tematy, na które nie można rozmawiać. Jakie to tematy? Dlaczego udziałowi Polski w wojnie sprzeciwia się prawie wyłącznie prawica? Przypominamy, że „partia” znaczy „część” – czyli ugrupowania reprezentują tylko część społeczeństwa i to jest naturalne, a nie powód do oburzenia. Tymczasem debata w Polsce jest zdominowana przez kwestie pozapolityczne.

16:20 A zatem, co kto naprawdę głosi? Zaczynamy od Karola Nawrockiego i jego działalności jako szefa Instytutu Pamięci Narodowej. Naszym zdaniem, nie sposób nazwać go antysystemowym, a tym bardziej lewicowym – jak niektórzy próbują go przedstawiać ze względu na jego proletariackie pochodzenie. Co ciekawe, stwierdzenie, że obaj kandydaci wyrażają podobny interes polityczny, oburza głównie zwolenników jego przeciwnika. Według nich należy potępić, zamiast analizować.

22:00 Wyrażamy znużenie wiecznie tą samą ofertą, składaną przez dawne i obecne wcielenia sojuszu PO-PiS. Robimy wyjątek dla rządu Beaty Szydło, w którym nie było typowej dla obu tych formacji pogardy dla świadczeń socjalnych. W kuluarach mówiono o wystawieniu jej przez PiS do wyścigu prezydenckiego – szkoda, że tak się nie stało.

28:40 „Hipermęskość” przedstawicieli prawicy jako przeciwieństwo polityki opiekuńczej. Tu zaliczają się niechęć do „babskiego” socjalu, zamiłowanie do broni i obyczajów rodem z saloonu. Jest to oczywiście autoparodia i zwykle wywraca się o głupoty. Wystarczy przypomnieć sobie postulat jedzenia psów u Sośnierza z Konfederacji. Czy Nawrocki wyłoży się podobnie na snusie i ustawkach? Zobaczymy.

31:30 Od tego wzorca zupełnie odstaje Rafał Trzaskowski, ale bynajmniej nie z powodu lewicowości. Lewicowy słownik takich ludzi jak on zwykle określał jako uprzywilejowanych paniczy i pieszczochów elit. Konkurent Trzaskowskiego z PO, Radek Sikorski, znacznie bardziej przypomina wzorzec przyjęty przez prawicę, wraz z ryzykiem potknięcia się o własną głupotę. Mentzen, Trzaskowski i Sikorski napili się razem piwa. Jak mamy dalej zwalczać „PiS i Konfederację”, skoro panowie z PO z tym drugim diabłem piją?

36:00 Rafał Trzaskowski, obrońca demokracji przed diabłami, nie tylko zgadza się z neoliberalnymi postulatami Mentzena. Gorzej – w odróżnieniu od niego jest zwolennikiem cenzury. Ustawa o mowie nienawiści Adama Bodnara zyska jego aprobatę, mimo przykładów z Anglii, które wymienił Mentzen (poświęciliśmy tej kwestii parę ostatnich odcinków). Obrońca demokracji przeciw wolności słowa?

45:15 Co jest zatem ważniejsze w demokracji – poglądy czy spór między różnymi rodzajami męskości? Odejście od idei demokracji jako sporu między racjami ukazały marsze poparcia dla obu kandydatów. Były one do siebie bardzo podobne, pełne łopotu flag i zlorzeczenia na tego drugiego. Na obu wyróżniały się memiczne postaci kobiet – Joanny Senyszyn z jednej i Marianny Shreiber z drugiej strony. Zapewniły one huśtawkę emocji, ale czy naprawdę o to chodzi?

50:30 Kącik krindżu, a w nim przykład zjawiska określonego przez Katarzynę jako „szantażeria”. Prezentujemy niezwykle popularny wpis aktywistki LGBT+, według której Adrian Zandberg i zwolennicy jego partii mają obowiązek zagłosować na Trzaskowskiego. Dlaczego? Gdyż inaczej osoby LGBTQ+ popadną w niewyobrażalną niedolę. Co więcej, potrzebują one ustawy o mowie nienawiści, która dużej części z nich może zaszkodzić, a także ułatwień w tranzycji. Na korzyść tak kontrowersyjnie popieranego kandydata należy zaliczyć, że tego drugiego się nigdy nie domagał.